Merhaba arkadaşlar bazen millet olarak burnumuzun ucunu görmüyoruz düşmüşüz kendi nefsimize hayır mı şer mi demeden yuvarlanıp gidiyoruz insan olduğumuzu unutuyoruz çoğu zaman vijdan ve merhameti rafa kaldırıyoruz. Etrafımız merhamet nedir bilmeyen insanların hakkını gözetmeyen haram mı helal mi demeden insanların hakkını yiyen kişilerle doldu kimse kimsenin hakkına emeğine saygı göstermez oldu. Bir söz var (zenginlerin gözü doysa dünyada ne aç kalır nede fakir) çok az kazançla evine bakmakta olan insanlar var çocuğu bir şey istediğinde alamayınca gizli gizli ağlayan babalar var. Yardımsever insan hiç mi yok elbette var. Bizim sözümüz çalıştırıp hak yiyen patrona iş yaptırıp parasını ödemeyen müşteriye insanları kandırıp parasını alan geri vermeyenlere kendi hayatını rahatlatmak için başkalarının hayatlarını zora sokanlara. Ne güzel demiş şair.
Fakire yardım eden
Ömründe fakirlik görmesin
Fakirin hakkını yiyen
Fakir olmadan ölmesin
Hoşçakalın
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSil